Class Cake War

Оройн хоолны нэлээн дараа, нийтийн бүжиг тарсны дараахан манай ангийнхан 2 салчихаад цуглан ярилцаж байв.
Эхний хэсэг Семинарын өрөөнд Оч, Хулан 2-ын эхлүүлсэн аймшгийн яриаг сонсон, өөрсдийн сонссон дуулсан, тохиолдсон бүхнээ харамгүй ярьж, санал бодлоо хуваалцаж байв. Харин нөгөө хэсэг.....
Бямбажавын утасны сэрүүлэг дуугарлаа. Цаг 00:00. Гэнэт Бямбаагийн утас 0000 дугаар луу залгагдах нь тэр. Яг тэр агшинтай зэрэгцэн түгжээтэй байсан хаалгыг хэн нэгэн маш хүчтэй нүдэв. Энэ дуу Хулангийн ярьж байсан аймшигтай хослоод тэнд байсан ихэнх хүмүүсийг зүрхийг хаах дөхснийг нуугаад яахав.
Тийм ээ, хаалга онгойлоо. Төрсөн өдрийн дуу дуулсан Ори, Цэнгүүн Батка гэх мэт бурхан 7-ийнхон, болон бусад хүүхдүүд орж ирэн Очгэрэлдээ баяр хүргэлээ. Ангийнхан нь тойрч зогсоод төрсөн өдрийн дуу дуулуулах ямар сайхан, ямар агуу сэтгэлийн таашаалыг өгнө гэж та бодож байна?? Хэмжээлшгүй гэж би хариу өгнө.
Дуу ч дууслаа. Очки анд найзууддаа баярлалаа гэх мэт жижүүрийн үг хэлж дуусаагүй байхад дээр нь хэд хэдэн цацарсан лаа тавьсан амтат бялууг барьсаар Золжаргал ороод ирлээ. Ангийнхан ч бүр их баярлан, дуугаа өндөрсгөн дахин дуугаа дууллаа.
Очгэрэл бялуугаа бариад гэрэл зурагчдаар зургаа авахуулах тэр агшинд Бурхан 7-ийн эсэргүү Зол-Эрдэнэ түүн лүү гэнэт ойртон, санаа муутын инээмсэглэлээр инээгээд тортноос нь атгаж аваад Очийн нүүрийг угаачих нь тэр. Ийнхүү түүхэнд CLASS CAKE WAR-1 хэмээн тэмдэглэгдсэн их дайн эхэлсэн юм. Энэ дайнд хэний хувцас байх нь хамаагүй, хэний цүнх байх нь хамаагүй, эрэгтэй эмэгтэй аль аль нь, бүр та өвчтэй аль эсвэл байлдах хүсэлгүй байх нь хэнд ч пад байхгүй. Бүгд дайнд оролцож, их бага ямар нэг хэмжээгээр хохирол амссан юм. Дайн ойролцоогоор 5 минут орчим үргэлжилж бүгд л дүүрэн инээд цацруулсаар өрөөнөөс гарч ирлээ, хэн ч энд оролцсондоо харамсаагүй бас хэзээ ч мартахгүй жаргалт мөчийг өнгөрүүлснээ мэдэж байснаараа хамгийн чухал зүйлийг олж авсан байлаа.
Гагцхүү админ миний бие л эрэлхэг анд Мигаа, агуу хүчит 2СҮХ-ийн куртканы ачаар халдлагад өртөөгүй эв эрүүл, цэвэрхэн мултарсан гэж.

Шатсан цонхны рам, торт нялуулсан танил царай, хаа сайгүй цацагдсан тортны үлдэгдэл, шал, цонх, хувцас, ханан дээгүүр амтат бялууны кремнүүд….
Энэ бүхэн дайны дараа үлдсэн зүйлүүд………
Цэвэрлэх гэж л нэлээн будилсныг эс тооцвол бид энэ үйл явдлыг хэзээ ч мартахгүй. Үргэлж сайхнаар дурсан явах болно. Үнэхээр мартагдашгүй дайныг өдөөсөн Зоогий, шалтаг нь болсон Оч, хохирогч болсон 11г-ийнхан, зэвсэг нь болсон бялуундаа баярлалаа гэж ахин дахин хэлье….