ADVENTURES OF 10g: Yellow bus and Yaruu
2007-09-09
uundaa бичсэн.
Дэмийрэл ба зөгнөл хэмээх ДӨТГӨӨР ДЭД БҮЛЭГ
Яруу өөрөө ч мэдэхгүй нэгэн харанхуй газар ирчихсэн байв. Яаж ирснээ санахгүй, гарах гарц ч байхгүй. Тэр харамсаж байв, яах гэж энд орж ирсэндээ. Гэнэт урд нь хачин дуу хоолой гаран түүнийг харууслын бодлыг тасалдуулав." Яруу тийшээ явах ёсгүй" гэх дуу яг л урдхан талд нь гарлаа. Яруу уул нь бол зоригтой хүн. Гэхдээ ийм байдалд ямар ч хүн айхгүй байхын аргагүй билээ.
"Энд хэн байна?" Яруу хашгирлаа. Гэнэт урдаас хачин муухай харахын аргагүй халтар царайтай дэлдэн чихтэй хүн биш, хулгана гэхэд хулгана биш, муур ч биш, юу ч биш нэг амьтан гарч ирэв. Гэвч энэ амьтан түүнд нэг л танил санагдав.
"Яруу Гүнжийн Сүм лүү явах ёсгүй. Та надад амлаач"
"Чи хэн бэ? Хэн болоод надад заагаад байгаан?"
"Намайг Фобби гэдэг. Би бол азгүй зарц. Тэнд таныг таагүй явдал хүлээж байна. Явж болохгүй."
"Лайтай, сонин царайтай айн? Хэн чамайг явуулаав? Ундрал надаар тоглоодох гээ юу?"
"Ундрал гэж хэн юм? Маггли уу? Намайг хэн ч явуулаагүй. Гэхдээ тэнд Хэн Гэдгийг Нь Чи Мэднэ байгаа, бас төлөвлөгөө боловсруулж байгааг би мэдэж байна."
"Хаха, чам шиг муу амьтны үгэнд хэн итгэхийн? Батлах юм байгаа юм уу? Тэгээд ч би тэр нөгөө чиний мэддэг Хэнийг чинь мэдэхгүй. Би багшийгаа олох хэрэгтэй байна. Хаашаа явсныг нь чи мэдэхүү?"
" Хэлбэл тийшээ явахгүй гэж амал"
Яруу хэсэг бодов. "Тэгье."
"Тэд гадаа таныг хүлээгээд зогсож байгаа"
"За за, эр хүн хэлсэндээ гэдгийн. Би буцлаа."
Яруу найзууд руугаа ирсэн замаараа буцахаар шийдлээ. Гэвч тэр замаа олсонгүй. Гэнэт нэг хүчтэй юмаар толгой руу нь цохих шиг болов. Яруу ухаан алдан уналаа.
Яруу өөрөө ч мэдэхгүй нэгэн харанхуй газар ирчихсэн байв. Яаж ирснээ санахгүй, гарах гарц ч байхгүй. Тэр харамсаж байв, яах гэж энд орж ирсэндээ. Гэнэт урд нь хачин дуу хоолой гаран түүнийг харууслын бодлыг тасалдуулав." Яруу тийшээ явах ёсгүй" гэх дуу яг л урдхан талд нь гарлаа. Яруу уул нь бол зоригтой хүн. Гэхдээ ийм байдалд ямар ч хүн айхгүй байхын аргагүй билээ.
"Энд хэн байна?" Яруу хашгирлаа. Гэнэт урдаас хачин муухай харахын аргагүй халтар царайтай дэлдэн чихтэй хүн биш, хулгана гэхэд хулгана биш, муур ч биш, юу ч биш нэг амьтан гарч ирэв. Гэвч энэ амьтан түүнд нэг л танил санагдав.
"Яруу Гүнжийн Сүм лүү явах ёсгүй. Та надад амлаач"
"Чи хэн бэ? Хэн болоод надад заагаад байгаан?"
"Намайг Фобби гэдэг. Би бол азгүй зарц. Тэнд таныг таагүй явдал хүлээж байна. Явж болохгүй."
"Лайтай, сонин царайтай айн? Хэн чамайг явуулаав? Ундрал надаар тоглоодох гээ юу?"
"Ундрал гэж хэн юм? Маггли уу? Намайг хэн ч явуулаагүй. Гэхдээ тэнд Хэн Гэдгийг Нь Чи Мэднэ байгаа, бас төлөвлөгөө боловсруулж байгааг би мэдэж байна."
"Хаха, чам шиг муу амьтны үгэнд хэн итгэхийн? Батлах юм байгаа юм уу? Тэгээд ч би тэр нөгөө чиний мэддэг Хэнийг чинь мэдэхгүй. Би багшийгаа олох хэрэгтэй байна. Хаашаа явсныг нь чи мэдэхүү?"
" Хэлбэл тийшээ явахгүй гэж амал"
Яруу хэсэг бодов. "Тэгье."
"Тэд гадаа таныг хүлээгээд зогсож байгаа"
"За за, эр хүн хэлсэндээ гэдгийн. Би буцлаа."
Яруу найзууд руугаа ирсэн замаараа буцахаар шийдлээ. Гэвч тэр замаа олсонгүй. Гэнэт нэг хүчтэй юмаар толгой руу нь цохих шиг болов. Яруу ухаан алдан уналаа.
0 сэтгэгдэл:
Post a Comment
Таныг өөрийн нэрээр сэтгэгдэл бичихийг хүсч байна. Мөн хараалын үг хэрэглэсэн, хэрүүлийн өнгө аяс оруулсан сэтгэгдэл бичсэн тохиолдолд таны сэтгэгдлийг устгана гэдгийг анхааруулж байна...